بررسی توانمندسازها بر اساس مدل تعالی سازمانی با استفاده از خودارزیابی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد سوسنگرد

چکیده

زمینه و هدف: توانمندسازی، یکی از راهکارهای مهم در مدیریت است که با هدف ارتقا و توانمند نمودن فرد و سازمان انجام می‌گیرد. با بکارگيري مدل تعالی سازمانی، سازمان‌ها مي‌توانند حوزه‌هاي قابل بهبود و ميزان رشد سازمان را در مسير تعالي تعيين نمايند. مطالعه حاضر در حوزه توانمندسازها بر اساس مدل EFQM (European Foundation of Quality Management) ویرایش 2010 با هدف ارزیابی کیفیت عملکرد دانشگاه آزاد اسلامی واحد سوسنگرد، تعيين نقاط قوت و قابل بهبود واحد سوسنگرد انجام گرفت.

مواد و روش‌ها‌: این پژوهش از نوع توصیفی و کاربردی است. ابزار گردآوری داده‌های پژوهش، به روش کارگاهی بوده است که کلیه معاونین و مدیران دانشگاه (12 نفر) در فرایند آموزش، جمع‌آوری داده‌ها و کارگاه امتیازدهی شرکت داشتند و با استفاده از منطق رادار، امتیازدهی 5 معیار و 24 زیرمعیار در توانمندسازها انجام پذیرفت.

یافته‌ها: با استفاده از آمار توصیفی در معیار رهبری، 5/25 امتیاز، معیار خط‌مشی، 8/20 امتیاز، معیار کارکنان، 8/58 امتیاز، معیار شراکت‌ها و منابع، 5/37 امتیاز، معیار فرایندها، 2/76 امتیاز از 100 بدست آمد. کسب امتیاز 8/218 از 500 امتیاز عامل توانمندسازها، حاکی از آن است که دانشگاه آزاد اسلامی واحد سوسنگرد با وضعیت مطلوب، تفاوت قابل ملاحظه‌ای داشته است. 

نتیجه‎گیری: با توجه به اینکه دانشگاه آزاد اسلامی واحد سوسنگرد، برنامه استراتژیک را تدوین نموده است، لذا بازنگری برنامه استراتژیک و تدوین رویکردی جهت طراحی و پیاده‌سازی استراتژی‌های دانشگاه، ضروری به نظر می‌رسد.

کلید واژه‌ها: مدل تعالي سازماني، خودارزيابي، توانمندسازها